Nu zaterdag 23 december is het weer zover.

De Vla van Bella wordt georganiseerd op onze accommodatie.

Bella wordt verwacht om 14.30 uur.

In de kantine is er plaats voor een hapje en een drankje.

SPECIALE AANBIEDING  :

                             SPEK MET EIEREN VOOR DE PRIJS VAN 3,00 EURO.

Komt dat zien !!!
Iedereen welkom !!!

Onze reserven van het deizoen 1979 - 1980 die onder leiding van trainer Danny De Pryck voor de zoveelste maal kampioen speelden.

Boven van L. naar R. : Danny De Pryck, Jos Quirijnen, Fons Aerts, Willy Van Den Heuvel, Louis Voeten, Jos Laurijssen, Frans Aerts, Marcel Adriaensen, Marcel Kinschots en Jos Haest.

Onder van L. naar R. : Frans Adriaensen, Francois Janssens, Jef Aerts, Marc Kinschots, Jos Rombouts, Karel Jansen, Jos Voeten en Roger Koyen.

We herkennen ook nog de bestuursleden Jan Mertens, Jef Laurijssen, Voorzitter Jan Snoeys en  Toon Herrijgers met zoon Mario.

In het jaar 1978 trokken we met 3 Meerse ploegen over het kanaal richting Engeland. Onze Kadetten(U-15), Scholieren(U-17) en Veteranen gingen op 14 mei de strijd aan tegen het lokale Clacton United. Helaas bleken onze ploegen een maatje te klein en verloren we met respectievelijk 9-1, 7-0 en 4-0. Op het verbroederingsbal diezelfde avond stonden we wel ons mannetje en het sluitingsuur naar toendertijd Engelse normen (23u30) kwam uiteraard veel te vroeg. Maar we lieten ons niet uit ons lood slagen en feesten in onze slaapbarak met de meegesmokkelde drank gewoon verder. Onder de ploegfoto vind je de opstellingen zoals deze bij de lokale middenstand in postervorm uithing. Nog even vermelden dat toendertijd onze Delegée en trainer Jef Faes en Luc Van Kerckhoven waren  

Een zeer groot gedeelte van mijn leven heb ik besteed aan de Meerse voetbal. Vanaf 1949 ben ik al secretaris enpenningmeester. Ik ben waarschijnlijk de voetbalsecretaris met de langste diensttijd. Zelf heb ik nooit in competitie gespeeld, nee ik ben niet zo 'n sportman.                                                                     

Ja, de voetbal, daaraan heb ik heel wat herinneringen. Vooral de derby Meer -  Meerle, dat was vroeger het één en ander! Vooral als er gevochten werd, binnen  of buiten de lijnen. Als er niet gevochten werd zeiden de mensen: 'ba, wat een  slechte match, wat speelden ze toch slecht'. Dikwijls genoeg gendarmen op het  plein, en dat was nodig ook hoor!

Over gendarmen gesproken. Ik herinner me  nog dat we voor de derby Meer - Meerle één van onze beste spelers, Herman  Gabriëls, zouden moeten missen, die als soldaat in Duitsland lag. 't Is lang  geleden hoor waar ik nu over spreek. Dat zag er heel slecht uit voor ons en ik  ging eens klappen met z'n ouders: Marie en Stan. ' Hij zal thuis zijn', verzekerde  Stan me. Ik vroeg me wel af hoe hij dat voor elkaar zou krijgen, maar inderdaad  de bewuste derbyzondag was hij thuis.

Ze hadden hem een telegram gestuurd  met de tekst: 'Kom dringend over, moeder heeft een beroerts gehad'. Marie heeft  dan heel dat week-eind met haar peignoir aan in de zetel gezeten. Een paar  gendarmen kwamen er aan huis om te controleren. 'En welke dokter heeft er U  verzorgd'? 'Ah, dokter Convents hé'. De gendarmen naar Convents. 'Ja, die heeft  een beroerte gehad, ik heb die verzorgd'. Dat konden die gendarmen dan in hun  verslag schrijven. Convents was toen voorzitter van de voetbal.

We wonnen de  derby met 3 - 0, alle goals gemaakt door Gabriëls. ' Hij moest thuis zijn voor den  derby' smaalden de gendarmen, die natuurlijk van Meerle waren, maar ze konden  er niks aan doen, haha!

Vertelling door Raf Jansen ( die bijna 40 jaar lang secretaris van onze club is geweest ) in De Hoogstraatse Maand, editie: december 1987.

Op deze foto van het eerste elftal van het seizoen 1949 - 1950 herkennen we Herman Gabriëls knielend als tweede van links.